Een groep jongeren trainde vanaf oktober 2022 intensief om hun eigen werk voor publiek uit te voeren, onder het motto ’Kompassie’. Die titel draagt twee motiverende woorden in zich, namelijk het ’kompas’ als richting en de ’passie’ als drijvende kracht naar het einddoel, deze voorstellingen.

Het geboden programma blijkt net zo gemêleerd als de jonge mensen op het podium, die de toeschouwers met een doorsnee van eigentijdse kleinkunst aan zich weten te binden. In een mooie doorgaande flow wordt een selectie zang, dans, stand-up en voordracht, rap en ritme gepresenteerd.

Ideeën en teksten zijn van de jongeren zelf, de uitvoering ervan varieert. De groepsgrootte op het podium is net zo verschillend als de makers zelf.

Het programma boeit, de tijd vliegt. Met de act ’Teddy…Teddy…Teddy!’ krijgen drie heren iedereen op het puntje van zijn stoel. Teddy is zoek en de opsporing zit vol hindernissen. Na een mooie sketch wordt de kleine beer uiteindelijk met zijn vriendje herenigd. Is het komedie? Is het stand-up? Is het cabaret? Geen idee. Het is goed, zowel in het concept, als in uitvoering, met volop associaties en eigentijdse cues.

Er werd een aantal persoonlijke ontboezemingen gedaan: dat is solo een behoorlijke lap tekst maken, bewerken en voordragen op je eigen manier. In een actieve rap of een boeiend prozagedicht, het blijft een klus om door te geven wat je bedoelt. In die solo-optredens zou het tempo meer aandacht kunnen krijgen van artiest en trainer, opdat de boodschap met al zijn verborgen motieven nog beter indaalt bij de toehoorder.

Die broodnodige rust was er zeker bij ’Schaakmat’, waar een panto-schaakmatch als metafoor gold voor verslavingsproblematiek.

(Tekst gaat door onder de foto)

In het tweede deel van de middag werd het programma in het globale patroon voortgezet, maar dat deel begon wel heel bijzonder met twee gedreven solisten in een zangsolo over zelfliefde, schitterend gezongen met een toegespitste begeleiding op bas. De soloprestaties werden afgewisseld met dans, groepen in wisselende samenstellingen dansten op een aantal heftige ritmes. Mooi, die lichtende accenten.

Is die groep straatjeugd in ’Dit is hoe wij leven’ ook mooi? Alle dansers bewogen zich goed en waar nodig synchroon door de ruimte, compliment aan de coaches.

Alles bij elkaar was het een sprankelende voorstelling die naar meer smaakte. Er wordt inmiddels gedacht aan een tweede project van deze groep.